Kontrola strategiczna zmniejsza ryzyko

Jednym z głównych powodów zajmowania się kontrolą strategiczną jest koszt utrzymania wielkiej armii menedżerów i kontrolerów we współczesnych organizacjach, którzy zaangażowani w procesy kontrolne stawiani są wobec potrzeby podejmowania zbyt wielu decyzji korekcyjnych. Systemy organizacyjne takiego obciążenia korekcyjnego nie wytrzymują i cierpią na „nadkontrolę”. Dlatego coraz częściej formułowana jest postulatywnie zasada, że kontrola powinna być usytuowana w punktach strategicznych, tj.

tam, gdzie istnieje największe prawdopodobieństwo, że wy-kryje ona istniejące uwarunkowania, zanim wymkną się one spod kontroli („można kontynuować” lub „nie można kon-tynuować”), oraz

w tych kluczowych miejscach, które będą miały znaczący wpływ na powodzenie lub fiasko przedsięwzięcia. Stąd określenie kontrola punktów kluczowych (strategicznych).