Produkt turystyczny nie może być wytwarzany

Produkt turystyczny nie może być wytwarzany i przechowywany w celu przyszłej sprzedaży. „Magazynowanie” usług ma inny charakter niż przechowywanie dóbr. Usługi są „przechowywane” w utajonej postaci, podobnie jak energia elektryczna w akumulatorze. Dla „zmagazynowania” usług turystycznych potrzebne są rezerwy miejsc hotelowych, środków transportu itp. . Brak możliwości „składowania” powoduje, że nie sprzedane miejsce w hotelu czy samolocie oznacza dla przedsiębiorcy stratę nie do odrobienia. Nie sprzedanej usługi nie można też przecenić. Ponieważ cechą produktu turystycznego są różne formy sezonowości, jednym ze sposobów lepszego wykorzystania usługotwórczej zdolności przedsiębiorstwa jest bardziej równomierne rozłożenie nurtu turystów w czasie.

Chociaż produkt turystyczny bywa kompozycją usług i dóbr material-nych, te ostatnie odgrywają rolę uzupełniającą i nie zawsze wchodzą w jego skład. W efekcie, produkt turystyczny często nie jest obiektem fizycznym, lecz pewnym amalgamatem usług, których nie można zweryfikować, dopóki się ich nie kupi i nie skonsumuje. Uruchamia to w świadomości konsumenta określone skojarzenia, które przeistaczają się w mniejsze czy większe hamulce popytu. Aby przezwyciężyć tę przeszkodę, sprzedawcy usług turystycznych muszą posługiwać się technikami informacyjnymi, które przybliżają potencjalnemu nabywcy przynajmniej niektóre wartości użytkowe oferty. Przykładem tego jest wykorzystywanie różnych środków audiowizualnych do ekspozycji dóbr turystycznych danych przez naturę, historię czy działalność ludzką. Klienci biur podróży mogą więc wysłuchać z taśm magnetofonowych wywiadów z dziennikarzami, którzy wcześniej korzystali z wypoczynku w propagowanych miejscowościach i obiektach, obejrzeć przeźrocza i filmy. Niektóre firmy wypożyczają reklamowe wideokasety, umożliwiając w ten sposób ich obejrzenie całej rodzinie i ułatwiając podejmowanie decyzji przyszłym konsumentom. Celem tych przedsięwzięć jest stworzenie namiastki bezpośredniego kontaktu klienta z produktem. Ponieważ popyt turystyczny ma złożoną komplementarną strukturę, turystyczny produkt wyróżnia się kompleksowością. „Popyt na dobra turystyczne, a ściślej mówiąc na korzyści, które one przynoszą, związany jest z popytem na inne liczne dobra i usługi, wśród których jako główne występują dobra i usługi transportu i hoteli” . W przypadku wyjazdu do uzdrowiska rdzeniem popytu jest korzystanie z mikroklimatu, ale jednocześnie zadowolenie z przysłowiowych „walorów wody i słońca” nie jest możliwe bez zakupu niezbędnych usług żywieniowych, noclegowych i innych.