Do struktury produktu turystycznego nawiązuje też pogląd, w myśl którego w ramach podaży należy wyróżniać trzy grupy elementów:
– atrakcje, które stanowią dla turysty główny czynnik przyciągający,
– szeroko pojęte środki i urządzenia komunikacyjne, środki komu-nikacji rynkowej, więź z turystami oraz
– urządzenia i usługi recepcji .
Tendencja do traktowania poszczególnych grup wytwórców
Tendencja do traktowania poszczególnych grup wytwórców produktu turystycznego w kategoriach „przemysłów” jest szczególnie wyraźna w Stanach Zjednoczonych AP. Jest to związane z ogromnym rozwojem turystyki, czemu towarzyszy wysoki stopień koncentracji kapitałów. Ponieważ poszczególne segmenty rynku – jak pisze D. Howell – nie są już na ogół „mieszaniną przedsiębiorstw, lecz domeną działalności grup biznesu lub korporacji wytwarzających produkt i przynoszących miliardowe zyski, należy je zaliczać do przemysłów .
Przemysły te dzieli się na trzy grupy odzwierciedlające główne „etapy” ruchu turystycznego oraz związane z tym potrzeby (zapotrzebowanie na informacje, zakup świadczeń, przejazdy, noclegi, wyżywienie i inne).
Leave a reply