Zależnie od rodzaju świadczonych usług ten ostatni czynnik rozmaicie oddziałuje na możliwości wejścia przedsiębiorcy na rynek. Inny skład organiczny kapitału jest bowiem potrzebny w hotelarstwie, transporcie, gastronomii, a jeszcze inny w turystycznych agencjach. Odmienna jest także czasowa i przestrzenna mobilność czynników usługotwórczych, a więc w pewnym sensie i niebezpieczeństwo przyszłego zagrożenia konkurencją.
Wejście na rynek dla tour operatora (hurtownika) i agenta turystycznego (detalisty)' jest relatywnie łatwe. Wiąże się to ze specyfiką funkcji po-średniczenia w sprzedaży produktu turystycznego, który nie jest przez dystrybutorów nabywany na własność. Tour operator nie kupuje usług od ich wytwórcy dopóki agent za nie nie zapłaci. Agent nie kupuje dopóki nie zapłaci konsument. Procedura ta jest konsekwencją faktu, iż wytwarzanie i konsumpcja usług są procesem nierozdzielnym, a sprzedaje się je w miejscu i czasie ujawnienia się popytu. Pobierając jedynie prowizję od utargu pośrednicy nie ponoszą tym samym kosztów przechowywania zapasów ani ryzyka sprzedaży nietrafionych zakupów, ponieważ usług nie wytwarza się „na magazyn”. Wejście na rynek nie wymaga więc od pośredników ponoszenia dużych nakładów kapitałowych. Podstawowe koszty związane są z utrzymaniem biura oraz wydatkami na aktywizację sprzedaży.
Leave a reply