Uważa się, że sprawdzenie czy efektywność jest zgodna z normami, jest najłatwiejszym etapem procesu kontroli. Zapewne w pierwszych dwóch eta-pach rozwiązano złożone problemy tu zaś idzie o porównanie zmierzonych
wyników z celami lub nonnami poprzednio ustalonymi. Jeśli realizacja jest zgodna z normami, kierownik może założyć, że „wszystko znajduje się pod kontrolą” nie musi on czynnie interweniować w operacje organizacji. Jeśli natomiast występują odstępstwa – należy podjęć działania korygujące.
Etap ten jest konieczny, jeżeli rezultaty nie odpowiadają normom, a z analizy wynika, że trzeba interweniować. Działania korygujące mogą się wiązać ze zmianą jednego ze sposobów postępowania w organizacji lub ze zmianą większej ich liczby. Na przykład koncesjobiorca może stwierdzić, że musi zatrudnić dodatkowych pracowników, aby wykonać ustaloną przez firmę McDonald’s normę co najwyżej pięciominutowego oczekiwania klienta na zrealizowanie zamówienia. Z drugiej strony, instrumenty kontrolne często wskazują na przyjęcie niewłaściwych (zbyt wysokich lub zbyt niskich) norm. W takich warunkach działania korygujące mogą polegać na zmianie przyjętych norm, a nie na zmianie w sposobach działania.
Leave a reply