Mowe tendencje w dziedzinie kontroli menedżerskiej

Postęp w dziedzinie badań i studiów nad nowoczesnymi metodami kontroli w skali całego świata jest duży. Doświadczenia krajów uprzemy-słowionych wskazują na nierozerwalny związek, wręcz jedność funkcji pla-nowania i kontroli, a także pozostałych funkcji zarządzania, tj. organizowania i motywowania, od których zależy sprawność zarządzania i wykonawstwa, a ostatecznie egzystencja przedsiębiorstwa. Nowoczesne systemy zarządzania i takież rozwiązania organizacyjne bez wyjątku akcentują bezpośredni, silny związek między zakresem kontroli a stopniem decentralizacji decyzji gospo-darczych oraz stosowanych w jej obrębie instrumentów zarządzania. Sto-sunkowo nowa jest tendencja do rozwijania i upowszechniania technik sa-mokontroli. W odniesieniu do autonomicznych jednostek organizacyjnych obserwowane w ostatnich latach tendencje w rozwoju kontroli to:

odchodzenie od kontroli ciągłej w sferze oceny pracy indywidualnej na rzecz kontroli osiąganych wyników,o szybko postępujące zmiany jakościowe w kontroli metod i sposobów działania, polegające na przekształcaniu jej w samodzielny, o wyraźnej specyfice dział kontroli, wspierający, a nie zastępujący kontrolę wyni-

ków, ściśle związany z działalnością komórek sztabowych (a nie ich pra-cowników) i podporządkowany doskonaleniu procesu zarządzania, rozwój i umacnianie kontroli wyników w coraz liczniejszych nowych dziedzinach działalności przedsiębiorstw, w tym w liniowych komórkach zarządzania, związany ze wzrastającą potrzebą ekonomizacji działań.