-5. Profesjonalizm audytorów. Pracownikom komórek audytu należy stawiać wysokie wymagania dotyczące umiejętności zawodowych, umiejętności po-stępowania z ludźmi na wszystkich szczeblach organizacji oraz zdolności do twórczego myślenia. Audytor powinien potrafić przystosować się do nieustannie zmieniającego się środowiska, z którym styka się w ramach wykonywania różnorodnych zadań, a także szybko zdobywać wiedzę dotyczącą nowych technik i usług. Zarejestrowane problemy powinien przedstawiać w dokumentach prostym, przejrzystym językiem.
Podana wyżej definicja audytu wewnętrznego stanowi podstawę do sformułowania pojęcia audytu personalnego, rozumianego jako proces usystematyzowanego, niezależnego i metodycznego badania i oceny zasobów ludzkich w organizacji oraz systemu zarządzania tymi zasobami, który ma na celu monitorowanie czy ich stan jest zgodny z odpowiednimi standardami . Powodem podjęcia działań odnoszących się do audytu personalnego jest konieczność permanentnego doskonalenia obszaru zarządzania zasobami ludzkimi w kontekście zadań, jakie firma ma do zrealizowania. Stąd audyt personalny obejmować powinien zarówno analizę i badanie stanu oraz struktury zatrudnienia, jak również badanie systemu zarządzania zasobami ludzkimi w aspektach funkcjonalnych, instytucjonalnych i instrumentalnych.
Szczegółowe procedury audytu personalnego jako obszaru audytu wewnętrznego powinny obejmować takie zagadnienia, jak: planowanie audytu, w powiązaniu z oceną ryzyk mogących występować w audytowanej organizacji, o audytowanie – badanie – ocena, o komunikowanie wyników,
Leave a reply