Ewolucja funkcji: dwa modele kontroli

Wzrost rangi i skali uruchamianych w przedsiębiorstwach procesów kontrolnych zawsze był odpowiedzią kadry kierowniczej na niepewność otoczenia i wzrost ryzyka związanego z prowadzeniem działalności gospo-darczej. Aktualne, rzetelne i wiarygodne wyniki kontroli stać się miały w założeniu głównym czynnikiem zwiększania zdolności przystosowawczej przedsiębiorstw. Tymczasem -jak dowiodły doświadczenia – tradycyjnie sprawowana kontrola sama stać się może źródłem niepewności zagrażającej egzystencji przedsiębiorstwa (zob. tab. 4). Profesjonalizacja kontroli jest koniecznością. W rezultacie proces badania i oceniania konkretnych stanów faktycznych i ustanawianych dla nich wzorców stał się wyspecjalizowaną dziedziną działalności w zarządzaniu.

Tablica 4 Cechy kontroli i czynniki niepewności w małych i średnich przedsiębiorstwach. Cechy kontroli Czynniki niepewności Dominuje forma indywidualnej kon-troli przez przełożonego, Sposób i wyniki czynności kontrolnych zależą od osobowości przełożonego

Stosunki między przełożonym o podwładnymi wywierają wpływ na efektywność kontroli Wzrost obciążenia pracą przełożonego ogranicza możliwość sprawowania przez niego kontroli Podwładni tworzą sobie nie kontrolowane obszary swobody,