Indukcyjne metody identyfikacji kompetencji

Indukcyjne metody identyfikacji kompetencji wymagają podejścia badawczego. Podejście badawcze do identyfikacji kompetencji podkreśla systematyczność zbierania i analizy danych, a także konieczność zebrania określonej ilości „materiałów dowodowych” . Główną zaletą podejścia badawczego jest poparty dowodami em-pirycznymi charakter powstałego modelu kompetencji. Podejście badawcze było wykorzystywane we wczesnych modelach D. McClellanda i jego następców. Me-todologia kompetencyjna D. McClellanda charakteryzuje się przede wszystkim:

systematycznym porównywaniem pracowników osiągających wyjątkowe wyniki z pracownikami mniej efektywnymi w celu identyfikacji czynników sukcesu, wyszczególnieniem specyficznych cech i zachowań, które pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z wyjątkowymi wynikami.

Wśród metod pozwalających na dokonywanie tego typu analiz wymienić trzeba wywiad, obserwację w miejscu pracy, symulację, metodę zdarzeń krytycznych, analizę siatki konstruktów Kelly’ego czy wreszcie odpowiednio skonstruowane kwestionariusze. Zastosowanie tych rozwiązań pozwala na określenie rzeczywistych zachowań przedsiębiorczych i warunkujących je cech. Określone przy użyciu powyższej metody kompetencje powinny mieć przede wszystkim charakter różnicujący, a więc pozwalać na rozróżnienie wyjątkowych i przeciętnych pracowników według kryterium wy-kazywanych przez nich zachowań przedsiębiorczych, a więc i przedsiębiorczości.