Utrwalenie się rynku nabywcy, ułatwiło przerzucanie się popytu kon-sumpcyjnego z jednych dóbr i usług na inne. Doszło tym samym nie tylko do zaostrzenia rywalizacji między produktami zaspokajającymi różne potrzeby, lecz także wzmożenia walki o klienta toczonej przez turystyczne przedsiębiorstwa. Coraz to większe możliwości nabycia nieomal w każdym miejscu i czasie usług, gwarantujących osiągnięcie dowolnego celu podróży, doprowadziło do globalizacji turystycznego rynku. Wszystko to spowodowało, że wcześniej sprawdzone metody rynkowych działań nie mogły sprostać nowym wyzwaniom.
Zmiany w strategii rynkowej przedsiębiorstw działających na rynku turystycznym zaczęły się pojawiać w latach sześćdziesiątych bieżącego wieku. Początkowo w Stanach Zjednoczonych AP, a nieco później w Europie Zachodniej. O ile wcześniej u podstaw projektowania strategii tkwiło pytanie „co chcemy sprzedać?”, o tyle w zmienionych warunkach rynkowych zastąpiła je kwestia „co aktualni i potencjalni klienci chcieliby kupić?”. W poprzedniej epoce strategia przedsiębiorcy koncentrowała się na projektowaniu turystycznego produktu, w przekonaniu że klient winien go kupić. W nowej sytuacji warunkiem rynkowego sukcesu stało się badanie potrzeb, aby przewidzieć co aktualni i potencjalni klienci kupić zechcą. Orientację na produkt musiała więc zastąpić orientacja na potrzeby. Proces ten spowodował więc pojawienie się marketingu.
Leave a reply