Rozwiązanie to jednak uniemożliwia bezpośrednią przekładalność wyników kontroli osiągniętych za pośrednictwem różnych jej systemów, a tym samym uzyskanie całościowej wspólnej oceny sytuacji, w jakiej znajduje się przedsiębiorstwo, oraz powodujących ją przyczyn.
Analiza owych wyników przeprowadzana jest poza systemem kontroli przez naczelną kadrę kierowniczą przedsiębiorstw lub przez działające z jej polecenia komórki sztabowe. Z uwagi na brak utrwalonych procedur postę-powania jest to przedsięwzięcie złożone i z tego względu podejmowane sporadycznie, w sytuacjach dużego zagrożenia. W warunkach postępującej instrumentalizacji kontroli brak bezpośredniej integracji między systemami obsługującymi różne rodzaje planów wpływa na obniżenie skuteczności po-zyskiwanych informacji. Negatywne następstwa tego rozwiązania stają się tym bardziej odczuwalne, im bardziej złożona jest struktura planów w przedsiębiorstwie. Stąd w ostatnich latach zarysowała się tendencja do tworzenia zintegrowanych systemów kontroli, które ograniczone tylko do podstawowych wskaźników, obrazujących stan i rozwój przedsiębiorstwa, pozwalają na proceduralną, niejako automatyczną przekładalność wyników kontroli osiąganych wcześniej za pomocą systemów tradycyjnie związanych
z planami o różnym horyzoncie czasowym. Noszą „one nazwę systemów kontroli wczesnego ostrzegania. Pożądanym stanem kontroli jest natych-miastowa reakcja na odchylenie od planu czy wzorca. Jej ideałem jest sko-rygowanie tych odchyleń zanim one wystąpią.
Leave a reply