Kwestionariusz wywiadu swobodnego

Kwestionariuszem wywiadu nazywamy wszelki uprzednio przygotowany, podporządkowany celom badania, zbiór pytań, bez względu na to, czy pytania są mniej lub bardziej sprecyzowane, czy oczekuje się na nie długiej i wyczerpującej odpowiedzi, czy też podkreślenia jednej wypowiedzi uprzednio przygotowanej, czy wreszcie odpowiedź wpisywana jest przez badanego, czy też przez ankietera lub osobę prowadzącą wywiad. Kwestionariuszem ankiety (ankietą) nazywamy taki typ kwestionariusza, w którym zmienne (fakty, opinie) zostały w pełni wyrażone w postaci odpowiednich pytań, zaś pytania opracowane w ten sposób, iż treść ich nie wymaga dodatkowych komentarzy badającego. Pytania i odpowiedzi ankiety mogą mieć charakter otwartych lub zamkniętych. Pytania otwarte dają respondentowi całkowitą swobodę wypowiedzi, zamknięte ograniczają wypowiedź respondenta do wyboru odpowiedniego wariantu gotowej odpowiedzi.

Kwestionariusz wywiadu swobodnego (niestandaryzowanego) to zbiór pytań tak opracowany, iż zakładając konieczność pośrednictwa osoby prowadzącej wywiad pozostawia się jej zarazem inicjatywę w toku rozmowy, a nawet takiej inicjatywy wymaga. Od prowadzącego wywiad oczekujemy, aby przystosował brzmienie i kolejność pytań do warunków rozmowy, cech rozmówcy i treści uzyskanych uprzednio odpowiedzi. Zakłada się, że zależnie od przebiegu rozmowy, mogą pojawiać się nowe pytania zmierzające do poszerzenia czy pogłębienia problematyki, zwłaszcza gdy z odpowiedzi respondenta wynika, że ma on na dany temat wiele do powiedzenia. Odpowiedzi na pytania swobodnego wywiadu mają z natury rzeczy otwarty charakter. Znająca już dobrze problem osoba przeprowadzająca niestandaryzowany wywiad powinna jednak mieć przemyślane i częściowo uporządkowane typy odpowiedzi, chociażby po to, aby reagować na nie dodatkowymi pytaniami.